Projekt zakłada kastrację kotów wolno bytujących z terenu Olsztyna w wybranych lecznicach weterynaryjnych. Obejmuje kastrację kotek i kocurów, opiekę weterynaryjną w lecznicy po zabiegu i przechowanie do momentu, kiedy możliwe będzie wypuszczenie zwierząt w miejsce bytowania.
Koty dostarczane będą do lecznic przez społecznych opiekunów/ karmicieli lub organizacje pozarządowe mające w statucie zapis o ograniczaniu bezdomności zwierząt. Koty po zabiegu będą znakowane przez widoczne nacięcie lewego ucha.
Lokalizacja
Olsztyn
Ogólnodostępność:
tak
Uzasadnienie:
Kastracja jest jedyną skuteczną i humanitarną metodą ograniczenia populacji kotów wolno bytujących. Wiele miast od wielu lat wspiera podobne inicjatywy z doskonałym efektem (załącznik nr 1 i 2 do Formularza). Dobrym przykładem jest Myszków, w którym miejski program kastracji i chipowania realizowany w latach 2012 do 2014 zaowocował spadkiem liczby bezdomnych psów ze 164 do 81 zaś wydatki gminy na ten cel zmalały ze 164 000 zł do 81 000 (zał. nr 3 i 4). Ograniczenie rozrodu to mniejsza ilość zwierząt w schronisku, mniej zwierzęcej niedoli i większe szanse na adopcję dla tych, które już tam są. Doskonałym przykładem dla miasta są podolsztyńskie gminy, z których część w ubiegłych latach finansowała kastrację psów i kotów, w tym także zwierząt właścicielskich. Od wielu lat olsztyńskie schronisko wykonuje zabiegi kastracji, ale skala problemu jest ogromna, warunki w pomieszczeniu kwarantanny dla zwierząt po przebytych zabiegach, w sytuacji zwiększonego stresu, narażająje na choroby zakaźne. Kastracja w lecznicach weterynaryjnych zapewnia lepsze warunki i opiekę dla zwierząt, których schronisko nie jest w stanie zapewnić. Ograniczenie liczebności bezdomnych zwierząt to wymierne korzyści dla miasta, które na utrzymanie schroniska co roku przeznacza ogromne środki.
Najwyższa Izba Kontroli wykazała, że kastracja daje największą efektywność w ograniczaniu populacji bezdomnych zwierząt:
„Rekomendacje Najwyższej Izby Kontroli zaprezentował prezes Krzysztof Kwiatkowski. Szef Izby powołał się na doświadczenia państw Europy Zachodniej, z których wynika, że nie można rozwiązać problemu bezpańskich zwierząt, ograniczając się jedynie do ich wyłapywania i umieszczania ich w schroniskach. Tymczasem właśnie do tego sprowadza się obecnie działalność większości polskich samorządów. Według NIK konieczne są kompleksowe i wielokierunkowe działania, w szczególności profilaktyczne, dotyczące:
znakowania i rejestrowania wszystkich zwierząt domowych upowszechniania zabiegów kastracji lub sterylizacji zwierząt, zarówno wszystkich przebywających w schroniskach, jak i posiadających właścicieli
działań edukacyjno-popularyzatorskich na rzecz kształtowania właściwego stosunku do ochrony zwierząt.
Dzięki temu ograniczone zostanie nie tylko cierpienie zwierząt, ale znacząco zmniejszą się także wydatki przeznaczane obecnie na opiekę nad bezpańskimi psami i kotami. Co więcej uzyskane oszczędności pozwolą samorządom realizować inne ważne zadania. Skuteczność tego kierunku potwierdzają doświadczenia krajów Europy Zachodniej, w których bezdomnych zwierząt praktycznie już nie ma. Także polskie powiaty, które zdecydowały się obrać tę drogę, potwierdzają jej efektywność.” („NIK pomaga rozwiązać problem bezdomnych zwierząt”, www.nik.gov.pl, por. również: zał. nr 5)